اگر در یک جمله بشه انگیزه اولیه جواد و حامد رو از راه اندازی تیم قرار توضیح داد، همان جمله ایه که در جشن یک سالیگیِ قرار خودشون توضیح دادن: اخباری که از اتاق های درمان بیرون میومد نشان میداد که آدم ها دارن آسیب می بینن. دیدن آسیب های اتاق درمان، انگیزه اولیه ما برای ایجاد قرار بود.

برای همین قرار ایجاد شد تا فضای تخصصی رو در دل احساس امنیت جاری کنه. قرار یک کلینیک نیست. قرار یک سیستمِ درمانیه با الگو گرفتن از سیستم های درمانی در جهان. در این سیستم، هم درمانگرها و هم مراجعین زیر چتر مراقبتی قرار دارند. در ادامه بیشتر توضیح میدهیم.

وقتی صحبت از حوزه بهداشت و سلامت می شه، روال کلی در بسیاری از کشورهای پیشرفته به این شکله. دانشجویان مختلف، پزشکی، داروسازی، پیراپزشکی و روانشناسی، بعد از اینکه با موفقیت دانشگاه رو به پایان می رسانن، وارد پروسه کارورزی می شون.

پروسه کارورزی به این شکله که شما زیر نظر استاد راهنما، کار درمانی انجام میدی و استاد راهنما به عملکرد شما نظارت کامل داره. در اصل استاد راهنما هم مسئولیت داره که به کارورزش آموشِ حینِ عمل بده و هم در صورتی که کارورزش خطایی در عملکرد داشت، از مراجعین مراقبت کنه.

ما در ایران و در نظام سلامت روان با چنین سیستمی مواجه نیستیم. فارغ التحصیلان رشته روانشناسی می توانند بدون گذراندن کارورزی، شروع به درمان کنند.

تفاوت قرار در اینه که علاوه بر جذب درمانگر، اساتید و سوپروایزرهای بین المللی را هم در تیم خود داره. بعد از تعیین سطح، درمانگرها گروه بندی می شن و هر استاد، بر عملکرد یک گروه یا چند گروه نظارت می کنه.

بله. قرار، پلتفرم آنلاین مرکز تخصصی مشاوره و روانشناسی خانواده امنه. خانواده امن، با مجوز رسمی از وزارت ورزش و جوانان، سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران، سازمان بهزیستی جمهوری اسلامی ایران و ازسال هزار و سی صد و نود و هشت مشغول به کاره.